Verhuizen!

Daar ging ik dan zaterdagochtend in alle vroegte naar het eerste adres. Het was redelijk dichtbij dus ik besloot te gaan lopen. Na een omweg van zeker een half uur door allerlei heuvelachtige kronkelstraatjes was ik er dan eindelijk! Echt waar, door al die heuvels hier, kan je je slecht orienteren, want vaak kan je het einde van de straat niet zien en weet je dus niet of je wel echt goed zit...

De kamer was opzich niet slecht maar het bleek geen studentenhuis te zijn. Er woonde een vrouw en haar zeven jarige dochtertje. Er was een kamer over en die verhuurde ze. Cecile, een vrouw van in de dertig, was heel aardig en bood me meteen een kopje thee aan (daar was ik inmiddels wel aan toe ja) Ze vertelde honderd uit over de stad en de wijk. Uiteindelijk bood ze ook nog een ongebruikte simkaart aan, want die had ze zelf niet nodig gehad. Een ding had ik al bereikt die dag: mobiel bereikbaar.
Hoe aardig Cecile ook was, ik wil natuurlijk wel in een studentenhuis wonen. Dus heb vandaag laten weten dat ik het niet doe.

Hierna ging ik snel terug naar het hostel om te ontbijten. Eerst langs de plaatselijke supermarkt, klein maar fijn zegmaar. Daarna het internet op gegaan om weer nieuwe kamers te zoeken.

's Middags kon ik al meteen terecht in de oudste wijk van Lissabon: Alfama. Een huis met vier kamers in een schattig straatje waar niet eens auto's door kunnen! De huisbazin Ana was ook heel aardig en met haar vriend (een afro die ook een paar jaar in NL gewoond had) was ze het hele huis aan het schilderen etc. Maar... maandag was het af! Samen met nog twee Italianen en een Nederlandse jongen waren we gaan kijken, het leek wel een toeristische trip. Dat bleek ook wel, er was een lijst met tien andere gegadigden. Maandag zou ik moeten beslissen.

Maandag weer een nieuw adres, in de diplomatenwijk Lapa. Mooie wijk, verzorgd en chique. Het huis was echter een beetje vervallen van binnen en de huisbaas vond ik ook wat te amicaal.. Verder woonden er alleen maar Franse studenten die amper Engels konden. Dit was het dus ook niet wat ik zocht..

Toen heb ik maar meteen besloten dat ik Ana zou bellen om te zeggen dat ik het doe. Just in time, er was nog een kamer over en ik ga dus samen in huis wonen met een Duits meisje (gaat ook aan mijn uni studeren) en twee Italianen.

's Middags meteen de sleutel halen en huur betalen, een contract is er hier niet bij, alles handje contantje en geen borg. Een voordeel: als het niet bevalt ben ik er ook zo weer weg. De locatie is supermooi, midden in de oudste wijk van Lissabon, ongeveer 10 min van de metro.

Tussen al deze dingen door heb ik de stad verkend en ben ik veel tijd kwijt geweest om uit te zoeken hoe ik overal moest komen, niets lijkt hier logisch... Stond ik in een winkel op zondagmiddag, hoor ik opeens een bekende Nederlandse stem, bleek het Lisette te zijn, een oud lid van Dionysos, die was net aangekomen voor vakantie, echt super toevallig!

Nu zit ik hier in de grootste shopping mall van Portugal. Met zo'n 240 winkels vermaak ik me hier wel :-) Ben net in de supermarkt geweest met 60 (!!!) kassa's! Dit is echt hyper modern vergeleken met het oude centrum.

Maar Portugees blijft het natuurlijk wel. Sabine, mijn Duitse huisgenootje, belde net dat ze in het huis was geweest en dat het nog niet af was.. Dus nu gaan we maar aan het einde van de middag. Mijn bed zou vandaag bezorgd worden, laten we hopen dat dat ook zo is....

Story continues soon! Liefs Iris